Vragen en antwoorden

U komt in aanmerking voor een tegemoetkoming als u aantoonbaar besmet bent geraakt in de periode van 1 januari 2005 tot en met 31 december 2012. In het geval van het Q-koortsvermoeidheidssyndroom (QVS) of een QVS gelijkend ziektebeeld moet de diagnose bovendien gesteld zijn vóór 1 oktober 2018. 

Het is dus niet noodzakelijk dat ook de diagnose tijdens de Q-koortsuitbraak is gesteld, zolang de besmetting wel heeft plaatsgevonden in de hierboven genoemde periode.

Voorbeelden

1. U bent besmet geraakt in 2009. In 2010 bent u gediagnosticeerd met chronische Q-koorts. In dat geval voldoet u aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een tegemoetkoming. De besmetting vond plaats tussen 1 januari 2005 en 31 december 2012.
2. U bent besmet geraakt in 2015. In 2017 bent u gediagnosticeerd met chronische Q-koorts, QVS of een op QVS gelijkend ziektebeeld. In dat geval voldoet u niet aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een tegemoetkoming, omdat de besmetting niet heeft plaatsgevonden tussen 1 januari 2005 en 31 december 2012.
3. U bent besmet geraakt in 2007. In 2014 bent u gediagnosticeerd met QVS of een op QVS gelijkend ziektebeeld. In dat geval voldoet u aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een tegemoetkoming. De besmetting vond plaats tussen 1 januari 2005 en 31 december 2012, en de diagnose is gesteld voor 1 oktober 2018.

Ja, dat kan. Deze tegemoetkoming staat volledig los van het hoger beroep dat door een groep patiënten is aangespannen tegen de Staat.

Het staat patiënten vrij om de behandeling van het hoger beroep door te zetten, en tegelijkertijd een tegemoetkoming aan te vragen. 

Een beperkte kring van nabestaanden komt in aanmerking voor een tegemoetkoming:

• Allereerst heeft de partner van de overleden patiënt recht op de tegemoetkoming.
• Als die er niet is, hebben de kinderen van de overleden patiënt recht op de tegemoetkoming.
• Als die er niet zijn, hebben de ouders van de overleden patiënt recht op de tegemoetkoming.

Als er meer dan één rechtmatige nabestaande is, dragen zij er zorg voor dat één van hen gemachtigd wordt voor het indienen van een gezamenlijke aanvraag. Er wordt één tegemoetkoming toegekend per overleden 
patiënt. 

Ook minderjarige patiënten kunnen een aanvraag indienen. De wettelijk vertegenwoordiger is dan verantwoordelijk voor de aanvraag en moet hiervoor toestemming geven.

• Zijn/haar gegevens moeten ook op het aanvraagformulier worden ingevuld.
• Ook stuurt de wettelijk vertegenwoordiger een kopie van zijn/haar identiteitsbewijs mee. 

U wordt schriftelijk op de hoogte gebracht over het besluit op uw aanvraag. Het formele besluit ontvangt u binnen 22 weken na de ontvangst van de aanvraag.

Geef de arts op die volgens u het beste in staat is om de bij u gestelde diagnose te bevestigen.

Dit is niet nodig; u hoeft uw arts of medisch specialist niet vooraf te raadplegen. In het aanvraagformulier kunt u DUS-I machtigen om contact op te nemen met de arts. DUS-I doet ter beoordeling van uw aanvraag navraag bij de behandelend arts.

Mogelijk verklaart de behandelend arts dat de door u opgegeven diagnose onjuist is. In dat geval zal uw aanvraag in principe worden afgewezen. 

Als de behandelend arts verklaart dat hij twijfelt over de diagnose, bijvoorbeeld omdat hij te weinig informatie heeft, wordt de onafhankelijke medische commissie gevraagd te adviseren over uw aanvraag. In 
dat geval vragen wij u om bij uw arts of medisch specialist de relevante gegevens uit uw medisch dossier op te vragen, zodat de medische commissie op basis hiervan kan adviseren.

Deze commissie kan, gelet op haar medische expertise, adviseren over de medische aspecten van de beoordeling van de aanvraag. Haar advies zal worden betrokken bij de beslissing op de aanvraag.

Stuur alleen de relevante gegevens uit het medisch dossier op wanneer DUS-I daar uitdrukkelijk om vraagt. Dit in verband met privacy.

Een arts kan in verband met het medisch beroepsgeheim dat ook geldt na het overlijden van de patiënt zelf een afweging maken of hij/zij bereid is om een bevestiging van de diagnose te geven.

Een nabestaande krijgt alleen inzage in het medisch dossier van de overleden patiënt in uitzonderlijke situaties; als de patiënt hiervoor expliciet toestemming heeft gegeven voor zijn/haar overlijden of als de arts/medisch specialist deze toestemming kan veronderstellen.

Als de arts besluit dat hij in het kader van het medisch beroepsgeheim de diagnose niet kan bevestigen en ook geen inzage wilt geven in het medisch dossier, dan zal de aanvraag van de nabestaande worden afgewezen.

Om vast te stellen dat u daadwerkelijk de persoon bent die de aanvraag heeft ingediend is een geldige identificatie nodig. We adviseren u gebruik te maken van de KopieID app van de Rijksoverheid en uw burgerservicenummer onleesbaar te maken. 

We gebruiken een kopie bankafschrift, screenshot van uw internetbankieren of een kopie van de bankpas om vast te stellen dat het IBAN-nummer correct is en de rekening op uw naam staat.

• De volledige tenaamstelling en uw IBAN moeten zichtbaar zijn.
• Maak de overige gegevens onleesbaar.
• Zie ook het voorbeeld.

De door u aangeleverde gegevens worden vertrouwelijk behandeld en niet langer bewaard dan nodig. Zie ook de privacypagina.

Nee. De tegemoetkoming wordt niet als inkomen gezien, omdat het een eenmalige uitkering betreft. Het bedrag wordt daarom als eigen vermogen aangemerkt.

Uw eigen vermogen heeft geen invloed op uw WW-uitkering, Wajong-uitkering, WIA-uitkering of WAO-uitkering

Nee. Gemeenten worden verplicht in de Participatiewet om de tegemoetkoming buiten beschouwing te laten bij de bepaling van het eigen vermogen voor de bijstand.

Patiënten en nabestaanden lopen hierdoor geen risico om hun bijstandsuitkering kwijt te raken.

Nee. De tegemoetkoming speelt geen rol bij de inkomstenbelasting (Box 1), omdat het een eenmalige uitkering is. Het bedrag komt daarom terecht bij uw eigen vermogen (Box 3).

Op 1 januari van ieder jaar wordt uw eigen vermogen opnieuw vastgesteld. Mogelijk komt u dan, door toedoen van de tegemoetkoming, boven de vermogensdrempel van deze toeslag(en) uit. Mocht dit bij u het 
geval zijn, kunt u contact opnemen met DUS-I.

In deze situatie kunt u een aanvullende tegemoetkoming aanvragen bij DUS-I, ter hoogte van deze toeslag(en). Dit betekent dat u het bedrag, dat u in het betreffende jaar normaliter zou ontvangen aan toeslagen, volledig uitgekeerd zal krijgen door DUS-I.

Bekijk het document Compensatieregeling Toeslagen voor meer informatie.